17 nov Wees waaaaanzinnig!

“Wees de vlinder en weet je weg. Laat huis en haard aan de verstandigen over en word waanzinnig, waanzinnig!” Dit zijn regels uit een gedicht van Rumi vertaald door Shervin Nekuee. Ik vind ze heel inspirerend en door de oproep “wees waanzinnig” verschijnt direct een glimlach waardoor alles gaat stralen. Het is op dit moment een soort belletje voor mij als ik het leven weer even te serieus neem en ik het verhaal geloof dat het helemaal niet goed gaat in de hele (en mijn kleine) wereld. Ik ken dan twee standen: ik moet meer doen, nog meer bijdragen of ik geef het op en doe niet meer mee. Alles voelt veel, vast en mijn hart gesloten.

Hoe anders en zoveel stromender is het om hieruit te stappen. Het verhaal van ‘ik en de wereld (of de ander) die door mij gered moet worden’ niet langer te volgen. Terugkomend van retraite kon ik weer zo voelen hoe bevrijdend dit is. Niet langer geïdentificeerd te zijn met een afzonderlijke ‘doener’. Dat is diep ontspannen en van een totaal andere orde dan gewoon ontspannen. Het is stil, helder, licht, niet kiezend, steeds nieuw, fris en van zichzelf. Een komen en gaan zonder dat het iets wordt, zonder dat er iets van zijn plek komt. Het is als die glimlach. Een glimlach om niet, onverstoorbaar, zonder richting of bedoeling, puur en zonder reden. Een glimlach als een warme gloed of zachte wind.

De sleutel hiervoor zit voor mij in het keer op keer loslaten van mijn gehechtheid, aan het iemand zijn en mijn veilige en vertrouwde omgeving. Dus laat huis en haard achter en wees de vlinder. En verder in het gedicht: “Word de sterveling die eeuwig is. Word niets. Bevrijd van het zelf, zoals een verliefde, door liefde getroffen.” Vanuit de ruimte die dan ontstaat is zo duidelijk dat er niets gedaan hoeft te worden. Ik kan doen wat ik wil. En precies dat voelt soms een beetje onwennig, maar is zo waaaaaanzinnig!