Dankbaarheid

Er is veel om dankbaar voor te zijn. Een nieuwe dag, op de fiets door de stad, de zon die schijnt, een frisse wind door je haren, een kopje koffie, vogels die tjirpen. Het zijn vaak kleine dingen waar je heel makkelijk overheen kijkt. Met een oog van dankbaarheid worden kleine dingen groot en ga je van kijken naar zien. Een glimlach, een ontmoeting, de stroming, een glimp, alsof het licht ineens wordt aangezet. Alles zo nieuw en puur, een wonder. Het was er al die tijd, maar je ziet het niet altijd.

Het zijn niet alleen de kleine dingen, ook de grote vanzelfsprekendheden. Een goede gezondheid, de vrijheid om te doen wat je wil, te bewegen en te kiezen, de rijkdom van alle lieve en mooie mensen om je heen, familie, vrienden en kinderen. Soms, als je even wordt opgeschrikt door momenten waarop dit even niet zo gewoon en vanzelf is, ervaar je ook die diepe dankbaarheid. Blij met wat je ‘hebt’ en tegelijk de kwetsbaarheid in beeld, dus ook ruimte voor ontzag en verwondering. Een dankbaarheid voor het leven zelf.

Misschien komt het door de stilte van de retraite van de afgelopen dagen, maar misschien is het ook gewoon het ouder worden (50 jaar!), dat mijn hart doet overlopen van dankbaarheid naar alle kleine en grote vanzelfsprekendheden. Ik wens jullie in elk geval een hele mooie zomer van kijken naar zien, met veel ruimte voor verwondering en tijd om zorgeloos te scharrelen en te sudderen.