17 dec Alles stroomt én niets beweegt

“Alles stroomt én niets beweegt” is normaal gesproken niet te snappen. Vliegensvlug zetten we iets, iemand of een situatie vast en vergeten dat alles stromend is. Steeds opnieuw fris en van zichzelf. Je kunt niet twee keer in dezelfde rivier stappen, omdat zowel rivier als jijzelf elk moment veranderen. Met name over dit laatste kijken we vaak en makkelijk heen. Je denkt jezelf een ‘ik’, een afzonderlijke entiteit, waarvan je denkt dat die door de jaren heen (min of meer) hetzelfde blijft. Als je op zoek gaat naar die ‘ik’ blijkt die nergens te vinden. In werkelijkheid blijk je veel ruimer en stromender. Overal en nergens als een golf in de zee. Hierin zit (het gevoel van) verbinding. Je ervaart je onderdeel van het geheel. Je bent een uniek mens, én daarin een uitdrukking van Zijn.

Zo te leven, vanuit Zijn, is waar het me om gaat. Steeds meer wakker en aanwezig zijn, in verbinding als mens onder de mensen. Soms ben ik zo bezig met mijn leven (en het goed willen doen) dat ik vergeet dat ik Leven zelf ben. Mijn dagelijkse meditatie helpt me om dit te herinneren. Om het Ene te (blijven) zien in het Vele en tegelijk het Vele in het Ene.